WIELKI CZWARTEK

Wielki Czwartek jest dniem ustanowienia sakramentu Eucharystii i Kapłaństwa. Msza święta Wieczerzy Pańskiej, będąca punktem rozpoczynającym obchody Triduum Paschalnego, koncentruje naszą uwagę wokół tajemnicy sakramentu Eucharystii i nierozłącznego z nim sakramentu święceń kapłańskich.

Warto zaznaczyć, że podczas tej liturgii po raz ostatni przed Wielkanocą słyszymy hymn Chwała na wysokości Bogu oraz towarzyszące mu brzmienie dzwonów. Mycie stóp dwunastu mężczyznom, które jest zwyczajem niektórych parafii ma przypomnieć kapłanom o ich służebnej roli wobec ludu Bożego – na wzór Chrystusa, „który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć” (Mt 20,28).

Po Eucharystii Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do Kaplicy Adoracji (Ciemnicy). Miejsce to ma za zadanie pobudzać wiernych do dziękczynienia za wielki dar  Eucharystii. W tym roku zgodnie z dyrektywami biskupa diecezjalnego obrzęd ten nie będzie miał miejsca. Po zakończeniu liturgii zdejmuje się obrus i wszelkie inne ozdoby ze stołu Ofiary. Ogołocenie ołtarza symbolizuje samotność Jezusa w czasie modlitwy w Ogrodzie Oliwnym.

Wieczór Wielkiego Czwartku jest świętem szczególnego rodzaju. Przeżycia religijne, które miały miejsce w kościele, przenoszone są pod dach rodzinny i tworzą jedną nierozdzielną całość. Liturgia winna być kontynuowana w gronie rodzinnym przy stole, w czasie tzw. uczty wielkoczwartkowej. Warto spotkać się przy stole na posiłku i wspólnej modlitwie z najbliższymi, spędzić z nimi czas i cieszyć się tą małą, domową wspólnotą Kościoła.

 Z uwagi na okoliczności, w których dane nam zostało przeżywać tajemnicę Triduum Paschalnego przygotujmy nasz dom na spotkanie z Panem. Stół nakryjmy białym obrusem. Na nim umieśćmy Pismo Święte oraz świecę jako znak obecności Chrystusa we wspólnocie rodziny. Spełniając powyższe zachęty rodzina jako domowy Kościół może zgromadzić się wokół stołu i rozpocząć celebrację Wielkiego Czwartku. 

Obrzęd domowych celebracji możemy rozpocząć od zaśpiewania pieśni: Tyś w wieczerniku chlebem się stał (nowa Droga do Nieba nr.021). W tym czasie zapala się świecę umieszczoną na środku stołu. Potem ojciec (głowa rodziny) powoli i z namaszczeniem czyta fragment z Ewangelii św. Jana (J 13, 1-15). Po lekturze można zaśpiewać pieśń: Gdzie miłość wzajemna i dobroć. (nowa DDN nr.210).

 

Po zakończeniu śpiewu ojciec następującą modlitwą błogosławi stół:

O. Pobłogosław, Panie, naszą rodzinę zgromadzoną w Twoje imię, pobłogosław ten posiłek, tych, którzy go przygotowali i spraw, abyśmy miłowali się wzajemnie, jak Ty nas umiłowałeś. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

 W. Amen.

Wszyscy siadają i spożywają z radością wieczerzę.

Ojciec usługuje i dba o radosny nastrój. Po zakończeniu wieczerzy na pustym stole pozostaje tylko płonąca świeca. Wszyscy wstają i w milczeniu dziękują za spożyte dary, po czym modlitwie przewodniczy matka.

M. Boże, Miłości, dałeś nam przez swego umiłowanego Syna przykazanie nowe, abyśmy się wzajemnie miłowali, tą miłością którą Ty sam nas umiłowałeś - nas nędznych, niegodnych, zbłąkanych; tą miłością, która sprawiła, żeś nam dał swego Umiłowanego Syna, aby był naszym Zbawicielem i naszym życiem. Prosimy Cię, Panie, daj nam na czas naszego przejścia przez ziemię zdolność zapominania krzywd, czyste sumienie, szczerość myśli i prawdę słowa. Stwórz w nas serce zdolne kochać wszystkich naszych braci. Przez Chrystusa, Pana naszego.

W.Amen.

Po zakończeniu wszyscy siadają i w skupieniu przy płonącej świecy słuchają słów modlitwy arcykapłańskiej Chrystusa, którą znajdziemy w Piśmie Świętym (J 17, 1-28). W chwili ciszy starajmy się zreflektować nad tym, co zostało odczytane. Niech pomogą nam w tym pytania pomocnicze:

·         Jezus w modlitwie zwraca się do Ojca, którego miłuje. Jaki noszę obraz Boga Ojca? Czy potrafię być przed Nim szczery? Czy ufam Bogu? Czy czuję się Jego ukochanym dzieckiem?

·         Nasz Pan Jezus Chrystus modlił się za nas jako za swoich uczniów. Czy czuję się uczniem Jezusa? Jak żyję jako uczeń Jezusa? Na ile jestem blisko Niego, a na ile jeszcze nie wypełniam nauki naszego Pana?

·          Jezus również modlił się za przyszły Kościół. Czy czuję, że Kościół jest moją przestrzenią domową? Czy czuję, że to jest MÓJ Kościół? Co mnie wewnętrznie boli? Czy jako członek Kościoła staram się brać aktywny udział w Jego życiu? 

Po odczytaniu, medytacji i podzieleniem się z najbliższymi fragmentem Pisma Świętego następuje modlitwa:

M. Panie Jezu, Ty jesteś najlepszym Przyjacielem, byłeś nim dla swych uczniów, dzieliłeś z nimi wszystkie radości i smutki. Byłeś ich Panem i Mistrzem, a stałeś się ich Sługą: umyłeś im nogi. Za nich i za nas wszystkich poszedłeś na śmierć. Naucz nas, co znaczy prawdziwa przyjaźń. Spraw, byśmy w naszej rodzinie i z naszymi braćmi w wierze, trwali w miłości i jedności. Byśmy mieli jedno serce i jedną duszę, i byśmy wszyscy żyli w Twoim pokoju. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

W czasie adoracji Pana Jezusa w Ciemnicy, tradycją naszych parafian jest odśpiewanie Gorzkich Żali(wszystkich trzech  części) . Zachęcamy parafian do duchowego zjednoczenia się w Wielki Czwartek o godz. 21.00 i odśpiewania tego nabożeństwa swoich domach.

 

Spójrz, tam w górze, w oddaleniu.

1.      Spójrz, tam w górze, w oddaleniu,

Jakaś postać chyli się.

W tak żałosnym rozmodleniu

 Klęczy Jezus, Boży Syn.

2.      Cichutko śpi Getsemani sad,

Lecz ciszę przerywa, raz po raz,

Westchnienie i ból,

Bo straszny ten bój Przeżywa Jezus Król.

3.      Jakąż ciężką walkę toczył,

 Wolę Ojca przyjął Sam.

Tam na wzgórzu, na Golgocie,

 On wykonał Boży plan.

4.      Cichutko zaprasza ciebie.

Pójdź i popatrz, jak cierpiał tam wśród wzgórz.

 On zbawić cię chce,

Z miłością cię zwie, Pan Jezus kocha cię.

  https://www.youtube.com/watch?v=hVSFVcHC7Jw&feature=youtu.be

źródło : https://parafia-rudy.pl